در برخی موارد هیجانات و اضطراب های کودک باعث انجام عمل ناخن جویدن در کودک می شود و گاهی کودک این عمل را برای ابراز دلخوری ها و دلواپسی هایش انجام می دهد. الگوبرداری و یادگیری از اطرافیان از دیگر عوامل مستعد کننده این اختلال در کودکان هستند و برخورد اطرافیان با این نوع عادت در کودک، باعث کاهش اعتماد به نفس و در نهایت بروز عوارض عدیده در بزرگسالی می شود.بنابراین اولین گام برای بهبود این عادت در کودک، جستجوی زمان و مکانی است که این عمل اتفاق افتاده که باید اقدامات درمانی صورت پذیرد. به عنوان مثال، کودک به هنگام تماشای تلویزیون، رفتن به مدرسه، زمان امتحانات و یا حین تنش والدین به جویدن ناخن می پردازد.
آگاهی دادن به کودک دومین گامی ست که باید برای کاهش جویدن ناخن بردارید. باید تلاش کنید تا کودک را متوجه عمل زشتش کنید و سپس ناخن های سالم و زیبا را با ناخن جویده شده مقایسه و تعریف کنید تا کودک به این عمل خود پی برده و درصدد کاهش آن برآید.می توانید با قرار دادن آینه مقابل کودک هنگام ناخن جویدن به کودک بفهمانید که این عمل صحیحی نیست و همچنین وادار کردن کودک به نقاشی کشیدن، بازی با دیگر کودکان و قرار دادن وسیله مورد نظر کودک در دستانش هم از دیگر راه های کاهش ناخن جویدن در کودکان هستند.
